Molendal

De 3d delen zijn grotendeels geprint. Zo hier en daar nog een vergeten non-standaard onderdeeltje te printen, maar de bulk van onderdelen die ik in de helling ga gebruiken ligt klaar.

Vorige keer heb ik al laten zien dat het frame in elkaar gezet is. In een korte droge periode (het is erg regenachtig de laatste dagen) heb ik het frame het balkon op geschoven en daar met een paar spuitbussen lak in de lak gezet. Dan blijft het nog langer een mooi frame. Wel blanke lak, want ik vind dat de mooie houtstructuur best behouden mag blijven.

Ik heb ook gelijk niveau -1 voorzien van een mooie egale laag kurk. Op dit niveau komt toch geen landschap te staan en zal “kaal” blijven. Dus in plaats van gepuzzel met strookjes en zo op plaatsen waar rails moet komen heb ik maar in één keer het hele niveau netjes glad gekurkt. Het was nog even zoeken naar de juiste kurk en de juiste lijm. Ik had eerst kurk van 4mm, maar dat is te dik. Gewone kurk van 2mm is zo grof dat je het niet mooi kunt bewerken, zeker niet voor 1/160, waar het toch allemaal iets nauwer kijkt. Dus ik ben uitgekomen op “industrieel kurk”, dat is fijner dan normaal kurk. En ik maakt gebruik van spuitlijm voor deze mooie egale laag.

Nu gaat het moeilijkste deel van het sporenplan gebouwd worden, de helling van begane grond naar niveau min 1. Daar komt ook een helix in. De 3d printer draait al overuren op ondersteuningen voor de helling. Het grootste deel van de helling, de naam doet het al vermoeden natuurlijk, zit tussen niveau -1 en begane grond in. Dus daar moeten vanaf niveau -1 allerlei steunen en brugdelen voor komen. Die delen rollen dus nu één voor één uit de 3d printer. Over de bouw van de helling de volgende keer weer meer.

En ik kon niet wachten, ik heb alles gelijk in elkaar gezet. Alle delen zijn eerst geschuurd en vervolgens aan elkaar bevestigd: Gaatjes voorboren, rotadril schroeven er in, werkt perfect.

Het opschuren was wel nodig. Ik weet nog niet of ik alles met lak ga inspuiten, maar ik denk haast van wel. Maar dan moet het wel eerst even droog en rustig weer zijn, dan kan ik op het balkon aan de slag.

Ik heb mooie scharnieren gevonden om op de 3d printer te zetten. Er moeten wat M5 bouten en moeren in, en dan werken ze perfect.

Het nieuwe is onderweg. Het frame wordt een soort kist met twee verdiepingen sporen. Het principe blijft hetzelfde: De hele boel kan gekanteld worden voor werk aan de onderkant. Het bovenste niveau spoor (“begane grond”) kan scharnieren en als motorkap open gezet worden, voor werk aan de onderkant van de begane grond en voor werk op de sporen op niveau -1. Aan de voorkant komen openingen voor een lade met laptop voor de besturing en een strook waar alle decoders zichtbaar gemonteerd kunnen worden. Gewoon, omdat dat leuk is. Alle onderdelen worden op maat gefreesd/gelaserd voor me, ik verwacht het elk moment thuis.

Zo gaat het frame er ongeveer uitzien. Met twee niveaus voor sporen:

De achtergrond komt dit keer los van de baan zelf. En hij staat er al:

Ik ben volop bezig met tekenen en plannen. De basis van het nieuwe “molendal” wordt het frame. Dat frame gaat bestaat uit delen van 10mm multiplex. Het sporenplan wordt getekend met AnyRail7. Allerlei verschillende varianten heb ik al uitgewerkt om uiteindelijk te komen tot iets wat ik wil gaan realiseren. Dat heeft natuurlijk allemaal gevolgen voor dat frame. Elke variant van het frame wordt om te beginnen uitgewerkt in Blender. Dan kan ik er virtueel in 3d omheen draaien en kan ik er eventueel een schaalmodel van afdrukken in de 3D printer om te zien hoe het allemaal wordt. Dan weet ik welke panelen er moeten komen en die worden dan stuk voor stuk getekend in AutocadLight. Handig voor als de CNC-fraser straks aan de gang moet, want die heeft exacte afmetingen nodig en misschien kan hij wel werken vanaf die autocad bestanden. Tussendoor heb ik een mockup gemaakt van delen van de verschillende vooraanzichten. Omdat ik natuurlijk wel zeker moet weten dat ik voldoende ruimte heb om bij de treinen op het onderste niveau (min 1) te komen en omdat de Z21 decoders aan de voorzijde in het zicht geplaatst gaan worden. Ik vind het mooi om ze keurig in een rij vol in het zicht te plaatsen, en dat moet wel passen. Kortom, ik heb nog geen centimeter spoor gelegd en er wordt druk gepland en getekend.

Ik heb besloten weer helemaal opnieuw te beginnen. Geinspireerd door het bekijken van allerlei mooie strakke frames. Mijn baan is meer organisch gegroeid, verbouw op verbouw. Bovendien een oude analoge baan die gedigitaliseerd is: Sectiescheidingen op de verkeerde plekken en doorgeslepen rails in plaats van nette scheidingen. De rails zijn door al die verbouwingen ook niet meer zo strak en vloeiend. Ik begin dus helemaal overnieuw. De plannen voor een nieuwe layout zal ik snel delen, maar nu is het eerst tijd voor de sloop. Toch ook wel een emo-dingetje, want er gaat de zaag in aardig wat uurtjes werk.

Ik ben afgeleid. Ik veel analoog materiaal over uit het digitaliseren dat er via marktplaats het nodige is afgevoerd. Toch hield ik nog analoog materiaal over. En ik heb altijd al een kleine demo in een koffer willen maken. Dit is het geworden:

En hier wat fotootjes:

Linksboven: Een overzicht van het ovaaltje. Zie de vier seinpalen, die geven mooi het begin van elk van de vier blokken aan.

Rechtsboven: Als je dat vierkante stuk gras in het midden oplicht, dan zit daaronder een opbergvak voor drie treintjes die elk bestaan uit een lokomotiefje en een enkel wagonnetje.

Linksonder: Hier zie je de technische uitrusting van het begin van een blok. Je ziet het stukje electronica voor de sturing, de seinpaal die nu op rood staat, en vlak achter de seinpaal in het midden van de rail de geel geverfde detector die een signaal afgeeft als de detector door een trein gepasseerd wordt.

Rechtsonder: Dat zit allemaal in een heel mooie zwarte flightcase, zodat alles prima transporteerbaar is.

Leuk he? Nu weer verder met de echte modelspoorbaan.

O, als ik er voor jou ook een baantje in een flightcase moet maken, laat het me weten. Alleen als ik er tijd voor heb, maar ik heb de smaak wel te pakken, dit is leuk om te maken.

Het wegverkeer werkt helemaal! De wegen zijn aangelegd met het streetsystem (30mm) van miniatuura. Het is net het leggen van puzzelstukjes. Hoe je dat helemaal netjes afwerkt zie je in een vorig bericht, het wordt dan echt heel mooi. Ook de servo’s en hall sensoren zijn op de juiste plekken ingebouwd. Alles is keurig aangesloten op een Arduino via een zelf in elkaar gesoldeerd bordje. Dat bordje zet alle aansluitingen op de Arduino om in aansluitingen met stekkertjes van de servo’s en sensoren. Dat in elkaar zetten van dat bordje is nog een hele gevoelige soldeerklus: Alles is tot op de millimeter nauwkeurig en je mag geen enkel contactje missen of kortsluiten. Maar dan heb je uiteindelijk voor elke stekker een mooie plek. De Arduino en het opsteek-bord hebben een mooie plek gevonden bevestigd onder het “deksel”. Dan volgt het programmeren van de “sketch”, het programma dat door de Arduino in een lus wordt afgewikkeld. Dat is ook weer een boel uitzoeken, experimenteren en coderen. Het is leuk om te doen en erg bevredigend als dan eindelijk de servo’s reageren op de geactiveerde sensors en timers.

In een eerder bericht heb ik a gezegd dat ik een soort “deksel” maak van een groot deel van het landschap. Zo kan ik bij ontspoorde treinen onder het maaiveld. Bij toeval is zo het “deksel” op deze manier een helemaal zelfstandige eenheid voor het wegverkeer geworden. Het wegverkeer kan helemaal onafhankelijk en los van de treinen op een tafel neergezet worden en draaien. Het enige wat nodig is, is een USB powerbank voor de Arduino. Hier op de foto is alles nog gekoppeld aan de computer om te kunnen programmeren en monitorren wat er precies gebeurt, maar dat is dus uiteindelijk niet meer nodig. En de autoos draaien keurig hun rondjes, wachten op de stopplaatsen boven op de heuvel en onderaan bij het station, ze wachten keurig op de stopplaats in het midden totdat de lus boven of beneden weer vrij is en de auto in de andere richting gepasseerd is. Mooi hoor. O ja, het is wel ontworpen op het rijden met precies twee autoos. Meer autoos zal leiden tot botsingen, met minder autoos komt alles tot stilstand. Nou ja, niemand die dat straks nog ziet als twee autootjes schijnbaar willekeurig rondrijden.

Tja, dan nog één keertje testen of alle treinen nog rijden, en dan kan de landschapsbouw beginnen. Ook moeten er nog meer terugmelders geplaatst worden. Daarvoor moet ook de centrale “Z21 Start” vervangen worden voor een volledig exemplaar, zodat die terugmelder ook weer via loconet aangesloten kunnen worden. En dan kan alles via itrain “geautomatiseerd” worden. Nog volop te doen dus. 🙂

Al eerder heb ik afscheid genomen van de S8 servo decoder en wil ik die vervangen door een arduino. Ik probeer nu de servo’s en de hallsensors aan de praat te krijgen met arduino. Ik heb eerst een testopstelling gemaakt zoals op de foto en ben lekker in de weer met coderen. De software die je schrijft voor je arduino en daarin upload heet een “sketch”. Dus ik sketch me suf en expirimenteer er lustig op los.

Lekker coderen, computer aan de arduino gekoppeld, arduino aan een breadboard, breadboard met allelei jumper kabeltjes en dingetjes, en dat weer gekoppeld aan mijn proefopstelling. Lekker knoeien totdat het werkt, voordat er ingebouwd wordt.

Ik heb trouwens, geinspireerd door het experimenteren met het street system, veel meer street system onderdelen besteld. Daar moet dit allemaal in ingebouwd worden, maar dan moet het wel werken natuurlijk.

Dit heeft nergens iets mee te maken, maar wel grappig dat “breadboard” door Google soms vertaald wordt tot “broodplank”. Bijna goed. 🙂

Ik heb zitten zagen en doen, maar mijn straat segmenten worden niet zo mooi als de segmenten van het street system. Dus maar een proefbaantje gelegd (wordt het mooi? Rijden de autootjes zoals het hoort? Kan ik de kleine radius gebruiken?) en mee aan de slag gegaan.

In volgorde is dat: Zorgen dat alle elementen geen bramen meer hebben, ondergrond schuren, elementen en ondergrond stofvrij maken, elementen verlijmen (met waterdichte houtlijm, want de elementen zijn van MDF). Daarbij moet je er voor zorgen dat er geen hobbels of richels tussen de elementen ontstaan. Je moet niet alles tegelijk verlijmen en een tikje snel werken, dan kan je nog een beetje schuiven en alles passend maken.

Na het drogen van de lijm kan alles glad geschuurd worden. Het moet glad, maar zo min mogelijk schuren! Dan weer stofvrij maken en dan alle elementen grondig in de MDF grondverf zetten. Om het waterdicht te maken en te zorgen dat het MDF geen vocht opneemt en vervormt. Drogen en weer zo licht mogelijk schuren. Dan kan de magneetstrip er in gelijmd worden met bisonkit. Let op dat de magneetstrip zo goed mogelijk gelijk en egaal met het wegdek wordt aangedrukt, dat spaart later een boel onnauwkeurigheid en gepruts. Opnieuw grondig laten drogen en dan alles egaliseren.

Het egaliseren heb ik op deze foto links met dun gips geprobeerd, rechts met alabastine vulmiddel uit een tube. Na het egaliseren, je raadt het al: Grondig laten drogen en zodanig opschuren dat de laag egaliseermiddel boven de magneetstrip egaal en zo dun mogelijk is. Stofvrij maken en dan schilderen. Voor het schilderen van de weg gebruik ik dan die handige flexa kleurtesters: Lekker goedkoop, verfroller is al ingebouwd, ruime keuze in kleuren. Een paar keer rollen en het dekt keurig af, kijk maar hierboven.

Na een serie proefritjes over dit ovaaltje is mijn conclusie: Streetsystem opgevuld met vulmiddel kan dus, blijkt hieruit, een schitterend resultaat opleveren. Egaliseren met gips blijkt niet goed te doen.